چه کسانی در آرامگاه میرفندرسکی آرمیده‌اند؟
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۹۲۹۲۱
طرح مستندنگاری و پژوهش در کتیبه آرامگاه و سنگ مزار میر ابوالقاسم فندرسکی و سنگ مزار مشاهیر مدفون در این آرامگاه توسط گروه پژوهشی متون دوران اسلامی پژوهشکده زبان‌شناسی، کتیبه‌ها و متون انجام شد.
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، زهرا حبیبی ـ مجری طرح و کارشناس پژوهشکده زبان‌شناسی، کتیبه‌ها و متون ـ درباره این پژوهش گفت: در قسمتی از اراضی شمال غربی مزارستان تاریخی تخت فولاد (در شهر اصفهان) آثار مزارستان قدیمی وجود دارد که به علت ساخت و سازهای جدید، به قطعات جدا از هم تقسیم شده است و بخشی از آن آرامگاه میر ابوالقاسم فندرسکی ـ فیلسوف و حکیم مشهور عصر صفوی «میر ابوالقاسم فندرسکی» مشهور به «میر» ـ و جلوخان این آرامگاه مزار درویش عبدالمجید طالقانی است که به «تکیه درویش» معروف است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این پژوهشگر افزود: امروزه برای رسیدن به آرامگاه میرفندرسکی، که در افواه مردم اصفهان به «تکیه میر» معروف است، باید از اواسط خیابان جهانگیرخان قشقایی و از کوچه باریکی که به سمت شرق جدا می‌شود و به کوچه «تکیه میر» معروف است عبور کرد. در اوایل این کوچه مزارستان کوچکی است که مزار درویش عبدالمجید طالقانی ـ خطاط شکسته‌نویس دوره زندیه ـ در آن قرار دارد و در ضلع شمالی مزار درویش، آرامگاه وسیع و مصفای میر ابوالقاسم فندرسکی واقع شده است.
او با اشاره به اینکه بنای آرامگاه میرفندرسکی از آثار دوره صفویه است، اظهارکرد: میرزا حسین‌خان تحویلدار اصفهانی از آرامگاه میر به عنوان مدرسه‌ای عالی مشتمل بر صحن، حجره‌های متعدد و مکان زندگی میر یاد کرده و اگر سخن ایشان را مطابق واقع فرض کنیم، تاریخ احداث آرامگاه را می‌توان به قبل از سال ۱۰۵۰ قمری، یعنی قبل از وفات میرفندرسکی نسبت داد.
حبیبی افزود: وجود کتیبه‌ای عالی منسوب به میرعماد حسنی خطاط مشهور دوره صفوی، که خود از ارادتمندان میرفندرسکی بود، نیز می‌تواند به این گفته تحویلداری جامه اثبات بپوشاند و با توجه به اینکه شهادت میرعماد حسنی در سال ۱۰۲۴ قمری واقع شده، اگر کتیبه‌ای که ایوان غربی آرامگاه را مزین کرده، خط میرعماد و کتیبه اصل بدانیم، نه اثر گرته‌برداری شده، بنابراین می‌توان چنین نتیجه گرفت که آرامگاه میرفندرسکی و مجموعه جالب آن از بناهای دوره شاه عباس اول، یعنی متعلق به قبل از سال ۱۰۲۴ قمری است.
کارشناس پژوهشکده زبان‌شناسی، کتیبه‌ها و متون گفت: این پژوهش نتیجه مطالعات کتابخانه‌ای و پژوهش میدانی است. در پژوهش کتابخانه‌ای چهل تن از مشاهیر آرمیده در این آرامگاه شناسایی و در پژوهش میدانی مزار و سنگ مزار بیست‌وچهار تن از آن‌ها شناسایی و مستندنگاری شد. متأسفانه به مرور زمان و در پی مرمت‌های غیر اصولی، مزار و سنگ مزار شانزده تن از این مشاهیر از بین رفته بنابراین در پژوهش میدانی سه کتیبه موجود در آرامگاه و سنگ مزار بیست‌وچهار شخصیت از مشاهیر شناسایی و مستندنگاری شده است.
مجری طرح مستندنگاری و پژوهش در کتیبه آرامگاه و سنگ مزار میرابوالقاسم فندرسکی و سنگ مزار مشاهیر مدفون در این آرامگاه، اظهار کرد: در این پژوهش به موقعیت، تاریخچه و معماری آرامگاه، احوال و آثار مشاهیر آرمیده در آن، مزار، سنگ مزار و متن سنگ مزار مشاهیر پرداخته و در پایانِ احوال هر شخصیت ضمن بیان متن سنگ مزار تصویری از آن نیز آورده شده است.
حبیبی اضافه کرد: همانطور که اشاره شد در آرامگاه میرفندرسکی چهل تن از مشاهیر و معاریف اصفهان شناسایی شده‌اند، نظیر میر ابوالقاسم فندرسکی (فیلسوف و عالم، حکیم و دانشمند، متوفای ۱۰۵۰ ق)، میرزا ابوطالب موسوی فندرسکی (فقیه، ریاضیدان، ادیب، شاعر، متوفای ۱۱۰۰ ق)، سید محمدمهدی مستوفی (ادیب، فاضل و مستوفی، متوفای ۱۱۲۵ ق)، سید محمدامین ازل (ادیب، شاعر و عارف، متوفای ۱۱۳۵ق)، سید عبدالمجید طالقانی (خوشنویس، ادیب و شاعر، متوفای ۱۱۸۵ ق)، سید محمدجعفر صافی (شاعر، متوفای ۱۲۱۹ ق) سید روح‌الله کشفی (دانشمند، ادیب و شاعر، متوفای ۱۳۸۲ ق)، حسین شهناز (هنرمند موسیقی و تارزن، متوفای ۱۳۵۸ ق)، عباس بهشتیان (محقق و فاضل، متوفای ۱۴۰۸ ق)، میرزا محمدحسین عنقا (خوشنویس و شاعر، متوفای ۱۳۰۸ ق)، داراب افسر بختیاری (شاعر، متوفای ۱۳۹۱ ق)، بانو قدسیه احتشامی (شاعر، متوفای ۱۴۰۲ ق)، میرزا محمودخان حافظ‌الصحه (پزشک، متوفای ۱۳۲۰ ق)، تقی خان انصاری سرتیپ کاشانی (ادیب، محقق و روزنامه‌نگار، متوفای ۱۳۰۳ ق)، محمدجواد مذهب‌باشی (استاد تذهیب و نقاشی، متوفای ۱۳۱۴ ق)، حسین لواسانی (خوشنویس)، غلامرضا سارنج (استاد کمانچه نواز، متوفای ۱۳۷۶ ق) و مشاهیر دیگری که هریک در علوم و فنون مختلف در روزگار خود خوش درخشیده‌اند.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: میر ابوالقاسم فندرسکی ، اصفهان ، دوران صفوی ، آرامگاه میر ابوالقاسم فندرسکی ، کتیبه‌خوانی ، میراث فرهنگی
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: اصفهان دوران صفوی کتیبه خوانی میراث فرهنگی آرامگاه میر سنگ مزار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۲۹۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کتیبه مقبره شیخ بهایی در حرم مطهر رضوی رونمایی و نصب شد
به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، کتیبه مقبره شیخ بهاء الدین محمد معروف به شیخ بهایی بصورت کتیبه ای سنگی به طول ۲۷۰ و عرض ۷۰ سانتی متر و ضخامت ۴ سانتی متر بالای مقبره او در میان آینه کاری‌های رواق شیخ بهایی به همت سازمان عمران و نگهداری حرم مطهر رضوی آماده و نصب شده است.
جنس این کتیبه اهدایی از سنگ مرمر سبز بدون رگه و در گوشه‌های آن تزئیناتی به صورت طلا کاری نیز کار شده است تا جلوه‌ای شکوهمند به آن ببخشد.
در این کتیبه تاریخچه کوتاهی از زندگی این عالم پرآوازه که نقش بسزایی در توسعه حرم ملک پاسبان حضرت رضا(ع) داشته به صورت حجاری با روش سندبلاست با خطاطی استاد تعریفی و استاد توکلی آمده است و به معرفی تالیفات مهم، کارهای برجسته و شاگردان مطرح وی پرداخته شده است.
حضور شیخ بهایی در حرم امام رضا (ع) فصلی درخشان در تاریخ این مکان مقدس است چراکه خدمات ارزشمند او در زمینه‌های مختلف، از معماری و عمران تا مدیریت و تولیت، این مکان را به یکی از زیباترین و با شکوه‌ترین اماکن مذهبی جهان تبدیل کرد.
از مسئولیت های شیخ بهایی در حرم مطهر حضرت رضا(ع) می‌توان به «معماری و ساخت گنبد، گلدسته و ایوان‌ها» و نیز مسئولیت روشنایی و مدیریت موقوفات اشاره کرد.
ساخت ساعت آفتابی، تألیف کتاب‌های متعدد در مورد شخصیت علمی و فضایل حضرت رضا(ع) و نیز تدریس علوم مختلف در حرم مطهر رضوی از دیگر فعالیت‌های شیخ بهایی بوده است.
شیخ بهاءالدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی (زاده ۱۵۷۱ در بعلبک، لبنان - درگذشته ۱۶۲۷ در اصفهان) دانشمند، عارف، شاعر، نویسنده، اخترشناس و معماری ایرانی-لبنانی بود که در علوم مختلفی از جمله ریاضیات، نجوم، فلسفه، معماری و موسیقی تبحر داشت و در زمان شاه عباس صفوی با مهاجرت به ایران، در دربار او به مقامات مهمی رسید.
محل مدفن شیخ بهایی در رواقی با نام خود این عالم است که در گذشته خود ایشان در آن محل تدریس داشته‌اند و مقبره او از شمال به صحن آزادی از جنوب به رواق امام خمینی (ره) از مشرق به رواق دارالعباده و از مغرب به رواق دارالزهد راه دارد.
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند